Μα είναι δυνατόν;…κι όμως είναι…ψάχνοντας για κάποιες πληροφορίες σε έντυπα και περιοδικά αλλοτινών χρόνων, μέσα απ΄τη Συλλογή του Ιδρύματος Σ.Ο.Φ.Ι.Α., «έπεσε» η ματιά μου σε μια είδηση. Ο τίτλος «ΤΣΙΓΑΡΑ ΑΠΟ ΜΑΡΟΥΛΙΑ» στο τεύχος 1151 του περιοδικού «ΡΟΜΑΝΤΣΟ», που κυκλοφόρησε στις 23 Μαρτίου 1965!!! Δε θα συζητήσω πόσοι από μας γνωρίζουμε το περιοδικό…δε κάνει, θίγουμε και τις ηλικίες μας…πάντως οι παλιοί το γνωρίσαμε πολύ καλά. Όσοι δεν το γνώρισαν σίγουρα το έχουν ακουστά…
Άς έρθουμε όμως στα ωραία…Το άρθρο έγραφε ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι μια εκπληκτική είδηση είχε δημοσιευθεί στο Ιταλικό περιοδικό «Τέμπο». Ένας Αρμενικής καταγωγής Αμερικάνος χημικός, ο Πουτζάντ Ταζιτζιάν, κατασκεύασε πρώτος τσιγάρα από μαρούλια που άρχισαν να κυκλοφορούν στις Η.Π.Α. Κυκλοφορούν με τη συμβολική ονομασία «Γκάρντιαν» δηλαδή φρουρός….φρουρός της υγείας του καπνιστή…τι σου είναι οι Αμερικάνοι…ε ναι, την υγεία του καπνιστή σκέφτηκαν πάνω απ΄όλα…ουδέν σχόλιον…
Και συνεχίζω επί του θέματος…τα μαρουλοτσίγαρα έγραφε, ότι είχαν τη γεύση που θυμίζει ρούμι κι ότι ήταν εντελώς ακίνδυνα! Απ΄το κακό στο χειρότερο το πάμε, απ΄το κάπνισμα στο αλκοόλ…το να έχουν γεύση μαρουλιού δεν γίνεται; Εγώ πάντως όταν τρώω μαρούλι καταλαβαίνω γεύση μαρουλιού…δε ξέρω για σας…τι να σκεφτώ, ότι τα μούσκευαν με ρούμι;…όχι τέτοιο πράγμα δεν διάβασα… πάντως απ΄τον έναν εθισμό στον άλλο το πήγαιναν…Πως έφτιαχναν τέτοια τσιγάρα; Α, ήταν πολύ απλό…
Ο καπνός αυτός γινόταν με το στέγνωμα και το κάψιμο των φύλλων του μαρουλιού, είχε σκούρο χρώμα και μύριζε σαν ζάχαρη…ναι ναι, σωστά καταλάβατε…γεύση από ρούμι και μυρωδιά από ζάχαρη….κάποια ποικιλία μαρουλιού θα ήταν κι απλά μας διαφεύγει…αντί να γελάτε θα σας συνιστούσα, σε όσους καπνίζετε και δεν ντρέπεστε λιγάκι, να πειραματιστείτε… Λίγο προσοχή,θα χρησιμοποιήσετε μόνο τα εξωτερικά φύλλα του μαρουλιού…αντί να τα πετάτε, στις καλές νοικοκυρές απευθύνομαι, θα τα κάνετε καπνό για σας ή για το σύζυγο…τώρα θα γίνετε καλύτερες νοικοκυρές και πιστέψτε με θα σας λατρέψουν…θα κάνετε και οικονομία στα έξοδα…λίγο είναι; Έτσι θα μπορείτε να του ζητήσετε κι εκείνο το συνολάκι που έχετε βάλει στο μάτι….
Ας σοβαρευτούμε όμως…μαρούλια για σαλάτα αλλά και για κάπνισμα…τίποτε δεν είναι για σκουπίδια, δε ρυπαίνουμε το περιβάλλον αλλά και δεν κάνουμε κακό στην υγεία μας. Για σκεφτείτε το λιγάκι, θα πηγαίνετε στο μανάβη ή στη λαική αγορά όταν σας τελειώνει ο καπνός…Δεν θα έχετε ανάγκη τα περίπτερα!!! Ο επιστήμονας που λέτε, ανέφερε βέβαια ότι τα μαρούλια έχουν βιταμίνες και πρωτείνες…μου ήρθε μια ιδέα…δυνατοί μύες και με διατροφή αλλά και με το κάπνισμα. Αυτό ήταν πρωτοποριακό! Κάτι τέτοιο σκέφτηκε και ο κύριος Ρέσνικ, βιομήχανος απ΄τη Φιλαδέλφεια και χρηματοδότησε τη βιομηχανική αυτή επιχείρηση που όπως αναφέρει το άρθρο αναπτυσσόταν ραγδαία…Βέβαια κι ο δημοσιογράφος που έγραψε την είδηση αυτή, δε μπορούσε να πιστέψει αυτά που έγραφε…ναι ναι, κλείστε το στόμα, σας βλέπω, μείνατε άφωνοι όπως κι εγώ…γι΄αυτό κι επισημαίνει στο τέλος ότι, ο συγκεκριμένος χημικός είναι ένας πολύ σοβαρός επιστήμονας απ΄το Πανεπιστήμιο της Κολούμπια κι ότι είχε βραβευτεί πολλές φορές για επιστημονικές του εργασίες!!! Τι απέγινε;;;; Δε ξέρω, μη με ρωτάτε…
Οι δικοί μας πάντως είναι ανώτεροι…Οι Κρητικοί συνιστούν τσιγάρο από φύλλα μενεξέδων για γιατροσόφι για το άσθμα…οι συγκεκριμένοι δεν είναι χημικοί…τι να υποθέσω τώρα ο μενεξές θα μυρίζει μενεξέ ή μαρούλι;
Εγώ πάντως απορώ για όσους τότε δοκίμασαν μαρουλοτσίγαρα…τι σου είναι όμως ο άνθρωπος….άλλοτε περίεργος κι άλλοτε να θέλει να ακουλουθήσει πρώτος τις νέες τάσεις της μόδας…αλοίμονο…Θα συνιστούσα να το κόψουμε τελείως…ότι περνά από βιομηχανική επεξεργασία έχει και χημικά συστατικά…όποιος κατάλαβε κατάλαβε…
Κυριακή Σολωμονίδου, Συνεργάτιδα της AthensTrainers®
Πηγές : Περιοδικό «ΡΟΜΑΝΤΣΟ», τεύχος 1151 απ΄το Αρχείο του Μ.Χανούση που βρίσκεται στη Συλλογή του Ιδρύματος Σ.Ο.Φ.Ι.Α. και
www.giatrosofiakaigiteie.pblogs.gr